به گزارش مجله خبری نگار، این مرد توانست کارهای پیچیدهای مانند گرفتن و رها کردن اشیاء، باز کردن کمد، بیرون آوردن فنجان و قرار دادن آن در زیر دستگاه پخش کننده نوشیدنی را به مدت ۷ ماه انجام دهد که پیشرفت بی سابقهای در این زمینه است.
این سیستم به الگوریتمهای پیشرفته هوش مصنوعی برای تطبیق سیگنالهای مغزی با حرکات مربوطه، در چارچوب رابط مغز و کامپیوتر (BCI) متکی است. این رویکرد به مرد اجازه میدهد تا حرکات بازوی رباتیک را در زمان واقعی همانطور که تصور میکند ببیند و امکان تصحیح سریعتر خطا و دقت بالاتر در کنترل حرکت را فراهم میکند.
دکتر کارونیش گانگولی، متخصص مغز و اعصاب از دانشگاه کالیفرنیا، گفت: "این ترکیب یادگیری انسان و هوش مصنوعی مرحله جدیدی را در توسعه رابطهای مغز و کامپیوتر نشان میدهد، چیزی که ما برای رسیدن به عملکردهای حرکتی پیچیدهتر که تواناییهای طبیعی را تقلید میکنند، به آن نیاز داریم.
این مطالعه نشان داد که الگوهای فعالیت مغز مرتبط با حرکت ثابت مانده است، اگرچه مکان آنها با گذشت زمان کمی تغییر کرده است، که اعتقاد بر این است که نتیجه فرآیند یادگیری عصبی است. به لطف هوش مصنوعی، این سیستم توانست بدون نیاز به تنظیم مجدد مکرر، با این تغییر ظریف در محل سیگنالهای مغزی همگام شود. این بدان معنی است که کاربر برای مدت طولانی بازوی رباتیک را به طور دقیق و پیوسته کنترل میکند، بدون نیاز به مداخله فنی برای کالیبره کردن مجدد.
محققان خاطرنشان کردند که پروتز عصبی کاملا تحت کنترل داوطلبانه و بدون هیچ گونه کمک رباتیکی است. کمک بصری میتواند عملکرد را بهبود بخشد، به ویژه در برخورد با اشیاء پیچیده.
UCSF یک BCI ایجاد کرد که یک مرد فلج را قادر میساخت تا یک بازوی رباتیک را فقط با استفاده از افکار خود کنترل کند - به مدت ۷ ماه متوالی!
سیگنالهای عصبی را شناسایی میکند و آنها را به دستورات تبدیل میکند - با یک مدل هوش مصنوعی - برای بازوی رباتیک برای اجرای اعامل
- برت ادکاک (adcock_brett) مارس ۱۶، ۲۰۲۵
با وجود پیچیدگی و هزینه بالای این سیستم، به دلیل اتکای آن به ایمپلنتهای مغزی و فناوری الکتروانسفالوگرافی (ECoG) برای خواندن فعالیتهای عصبی، نتایج آن ثابت میکند که الگوهای عصبی مرتبط با افکار حرکتی حتی با تغییر مکان آنها در مغز قابل شناسایی و ردیابی هستند.
این نوآوری در زمینه پیشرفتهای سریع در فناوریهای رابط مغز و کامپیوتر صورت میگیرد، جایی که سیستمهای مشابهی توسعه یافته است که به افراد مبتلا به دیسفونی کمک میکند تا صدای خود را بازیابی کنند و افراد مبتلا به فلج چهارگانه را قادر میسازد تا در فعالیتهایی مانند بازی شطرنج شرکت کنند.
اگرچه توسعه بیشتر مورد نیاز است، اما ادامه پیشرفت فناوری امکان انجام کارهای پیچیده تری را در آینده فراهم میکند.
نتایج این مطالعه در مجله Cell منتشر شد.
منبع: Science Alert